یکی از تفاوت‌های سخت‌افزاری مهم میان سرورها و دسکتاپ‌ها، سیستم داخلی دیسک‌ها (disk subsystem) است. دسکتاپ‌ها تنها یک هارددرایو دارند در حالی که این تعداد در سرورها
معمولا چندین برابر است. این هارددرایوها به شیوه‌ای پیکره‌بندی می‌شوند که به شکل یک دیسک واحد به نظر بیایند. به این پیکره‌بندی RAID گفته می‌شود که در واقع ابتدای لغات
تشکیل‌دهنده عبارت Reduction Array of Inexpensive Disks (یا آرایه ساده‌سازی دیسک‌های ارزان) است. این پیکره‌بندی عموما برای پیشگیری از بروز اختلال در عملکرد تک‌تک دیسک‌ها و
به خصوص مواقعی که امکان بروز مشکل در عملکرد دیسک‌های دیگر وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر عملکرد یکی از درایوهای موجود در این پیکره‌بندی با اختلال روبرو شود
داده‌های موجود در آن درایو از بین نخواهد رفت چرا که دیگر درایوها نیز آن اطلاعات را در خود دارند. سطوح متعددی از این پیکره‌بندی وجود دارند که در سرورهای معمولی غالبا از نوع
RAID level 1و 5 است.
سطح اول یا همان RAID Level 1 متشکل از دو هارددرایو است. داده‌هایی که در این پیکره‌بندی ذخیره می‌شوند در تمام مدت روی هر دوی درایوها وجود دارند. اگر عملکرد یکی از آن‌ها با
اختلال روبرو شود، دیگری نسخه کاملی از اطلاعات ذخیره شده روی آن را دارد و سرور نیز می‌تواند به کار خود ادامه دهد. پیکره‌بندی RAID 5 از این پیچیده‌تر بوده و دست کم شامل سه
درایو می‌شود؛ از این رو بروز اختلال در هر یک از این درایوها هیچ‌گونه مشکلی در عملکرد سرور به وجود نمی‌آورد. هر دوی این آرایه‌ها بروز مشکل در عملکرد سرور را غیرممکن می‌کنند اما
RAID 5 نسبت به RAID 1 فضای ذخیره‌سازی بیشتری داشته و سریع‌تر است. حفاظت از داده برای یک سرور امری ضروری است و هر سروری که به سیستم خود اضافه می‌کنید باید مجهز
به کنترل‌گر و RAID باشد. همچنین باید مطمئن شوید که علاوه بر یک کنترل‌گر نرم‌افزاری، نوع مبتنی بر سخت‌افزار (Hardware-based RAID) آن هم در سرور وجود داشته باشد. پیکره‌بندی
مبتنی بر نرم‌افزار (Software-based RAID) هم از عهده انجام امور برمی‌آید، اما برای تازه‌کارها و آن‌هایی که مهارت خاصی ندارند می‌تواند مشکل‌آفرین باشد.
اگر تنها از پیکره‌بندی نرم‌افزاری استفاده می‌کنید با بروز اختلال در عملکرد یکی از دیسک‌ها به ویژه اگر تخصص لازم برای انجام فرایند ریکاوری این پیکره‌بندی را نداشته باشید احتمالا دچار
مشکل خواهید شد.
دیسک‌های موجود در سرورها نیز معمولا با آنچه در دسکتاپ‌ها وجود دارند متفاوت است. علاوه بر حجم یک هارددرایو، ویژگی‌های مهم دیگری هم وجود دارد که باید مورد توجه قرار بگیرند.
یکی از آن‌ها سرعت چرخش صفحه‌های موجود در داخل درایو است که می‌تواند عملکرد کلی آن را تحت تأثیر قرار دهد. هارددرایوهایی که با سرعت 10000 دور بر دقیقه می‌چرخند در قیاس
با درایوهای کندتری که با سرعت 5400 دور بر دقیقه می‌چرخند با سرعت بالاتری داده‌ها را انتقال می‌دهند. هارددرایوها نیز انواع مختلفی دارند که از آن جمله می‌توان به SATA و SAS
اشاره نمود. برای اغلب سرورهای معمولی، درایوهایی با سرعت 7200 دور بر دقیقه با آرایه‌های RAID 1 و RAID 5 مناسب خواهند بود. اگر به دنبال عملکرد بهتری هستید می‌توانید
درایوهای نوع SAS را انتخاب کنید، به طور کلی دیسک‌های با عملکرد قوی‌تر تنها در صورتی به کار می‌آیند که قصد اجرای برنامه‌های سنگین مثلا دیتابیس‌ها را داشته باشید.
برخی از سرورها دارای هارددرایوهای قابل تعویض یا اصطلاحا hot-swappable hard drives می‌باشند. با استفاده از این درایوها می‌توان بدون آنکه نیازی به خاموش کردن سرور و حتی باز
کردن کیس باشد هارددرایوها را تعویض نمود. چنانچه عملکرد یکی از دیسک‌ها با اختلال روبرو شود می‌توان آن را از سرور در حال کار کردن خارج نموده و عوض کرد. این درایوها پس از تعویض
دیسک کنترل‌گر (RAID Controller) آرایه RAID را مجددا از نو می‌سازند تا از امنیت داده‌ها مطمئن شوند. اگر سروری هارددرایوهای قابل تعویض نداشته باشد برای تعمیر آن باید ابتدا سرور را
خاموش نموده و پس از باز کردن کیس، هارددرایو خراب را تعویض کنید.
