درود......
شل ها اسکریپت های از پیش نوشته شده ای هستند که که به منظور راحتی کار برای شخص نفوذگر طراحی شده اند که در محیطی ساده و در دسترس امکانات مختلفی (بنا بر نوع شل و مهارت نویسندش در این کار) در اختیار ما قرار می دهند مثل دسترسی به خط فرمان ، پایپس کردن های مقدماتی ، آپلود فایل ها ، دانلود اونها و ...... شل ها به زبان های مختلفی برای 2 سرور لینوکس (یونیکس) و سرور با سیستم عامل ویندوز طراخی می شوند
البته باید بگم این تعاریفی که عرض کردم به اشتباه در میان ما هکر ها تحت عنوان شل جا افتاده ، اگر به صورت مفهومی بخوایم بررسی کنیم ، شل یک اسکریپت نیست و یا وجود شیئی و خارجی نداره بلکه یک مفهوم است ، shell در انگلیسی به معنای لایه است ، و زمانی که می گوییم از سرور ری شل داریم یا شل گرفتیم منظور آن است که سطح دسترسی خودمون رو یک لایه افزایش داده ایم بنابر این شل آپ کردنی نیست ، توضیحاتی که در بالا دادم و تحت عنوان شل بیان کردم ، نام علمیش interface هست
شل به معنی دسترسی روی سرور هست ، همیشه هم توی هک به کار نمیره در کل دسترسی روی سرور رو میگن شل ، حالا برای هر کاری میتونه باشه ، میتونه یک اکانت با یک پرمیژن معین باشه یا ...
شلر هم همونطور که از اسمش پیدا هست اسکریپتی برای شل گرفتن روی سرور هست.
این سوالیست که اکثر افرادی که تازه با دنیای اینترنت آشنا شده‌اند و قصد راه‌اندازی وبسایت دارند برایشان مطرح می‌شود!
تفاوت هاست و دامین با تعریف آنها مشخص می‌شود:
هاست : Host به فضایی گفته می‌شود که داده‌ها و کدهای وبسایت بر روی آن قرار می‌گیرند و امکاناتی از قبیل دسترسی به دیتابیس، ارسال و دریافت ایمیل، اجرای کدها و … را فراهم میکند.
این فضا توسط شرکت‌های هاستینگ بر روی سرورهایشان ایجاد شده و به مشتریان اجاره داده می‌شود.
برخی از خصوصیاتی که در هنگام اجاره سرویس هاستینگ باید به آن توجه داشت عبارت اند از :
دامین : دامین، دامنه یا دومین (domain) به نامی گفته می‌شود که وبسایت از طریق آن قابل دسترس خواهد بود. مثلا شما برای ورود به سایت شرکت اینسا باید در نوار آدرس مرورگر خود insa.co.ir را تایپ کنید تا وارد این سایت شوید، که به insa.co.ir دامین گفته می‌شود.
دامین‌ها از دو بخش تشکیل شده‌اند، Name و tld . در مثال بالا insa نام دامنه و co.ir. که در انتهای دامین قرار دارد tld است. (به tld پسوند دامنه نیز گفته می‌شود)
برخی پسوندهای متداول عبارت اند از : com , net , org , ir , …
برای ثبت دامین می‌بایست از طریق شرکت‌هایی که خدمات ثبت دامین ارائه می‌دهند اقدام کنید و به این نکته توجه داشته باشید که دامنه‌ها نیز مانند هاست تاریخ انقضا دارند! بدین معنی که صاحب دامنه می‌بایست دامنه را در بازه زمانی مشخص (1 سال، 5 سال، …) تمدید کند.
حالا تفاوت هاست و دامنه را متوجه شدید؟
استفاده صحیح از باتریهای یون-لیتیوم که در انواع گوشی‌های هوشمند و گجت‌ها یافت می‌شوند موضوعی است که علی رغم حرف و حدیث های بسیار هنوز بسیاری از ما را درگیر خود کرده و حقیقتاً تصویر درستی از این موضوع نداریم. نقل قول‌های زیادی شنیده و خوانده‌ایم که چطور، چه زمان و چقدر باید باتری مربوطه را شارژ کنیم اما اینکه ایده آل چیست هنوز شاید بسیاری از ما ندانیم. در این مطلب قصد داریم تا در این باره قدری کندوکاو کنیم.
در تلفن‌های همراه و گجت‌های نسل گذشته از باتریهای نیکل استفاده می‌شد که نسبت به نحوه ی استفاده بسیار حساس بودند، موضوعی که خوشبختانه در باتریهای یون-لیتومی به چشم نمی‌خورد. البته کارکرد ناصحیح از این باتری‌ها نیز می‌تواند به کاهش عمر مفید آنها منتج شود؛ اما اغلب باتریهای لیتومی می‌توانند بدون مشکل چند سالی برای مان کار کنند.
باتری را کاملاً خالی نکنید!
برخلاف باور عمومی، به جای آنکه همیشه اوقات باتری لیتومی خود را کاملاً خالی کنید، بهتر است قدری که انرژی ذخیره شده آن کاهش یافت، کمی آن را شارژ و دوباره استفاده نمایید. اگر به جدول ضمیمه که از «دانشگاه باتری» گرفته شده نگاهی بیاندازید، درخواهید یافت که در حالت ایده آل تخلیه باتری تا 50 درصد برای سلامت این قطعه بهتر از تخلیه‌های بسیار کم یا بسیار زیاد است. پس از این به بعد اگر امکانش برایتان وجود داشت نگذارید شارژ باتری گجت شما تا انتها مصرف شود و در عوض وقتی میزان شارژ باتری گجت شما به حدود 50 درصد رسید آن را به برق متصل نموده و شارژ نمایید.
باتریهای لیتومی, شارژ باتری گجت
باتری را کاملاً شارژ نکنید!
علی رغم اینکه بسیاری از کاربران در زمان شارژ، باتری لیتیومی خود را صد درصد شارژ می‌کنند، نیازی به این کار نیست. بهتر است به قانون 40 تا 80 درصدی بسنده کنید و همیشه در همین محدوده باتری را شارژ یا مصرف کنید. چرا که چنین رویکردی می‌تواند به افزایش طول عمر باتری گجت شما بیانجامد. اگر احیاناً باتری را تا 100 درصد شارژ کردید، بهتر است سریعاً دوشاخه را از پریز جدا کنید. کاری که اغلب ما انجام نمی‌دهیم و شب تا صبح باتری بی نوا را به شارژر یا برق شهری متصل می‌کنیم. ابزارهایی همچون Belkin که در تصویر مشاهده می‌کنید نیز وجود دارند که بصورت خودکار زمانی که گجت شما بطور کامل شارژ شد، جریال الکتریسته ورودی به شارژر را قطع می‌کنند. البته ما مطمئن نیستم که این ابزار در بازار کشور نیز وجود داشته باشد اگر شما نمونه مشابهی را می‌شناسید در بخش نظرات به دیگران معرفی کنید.
